حجت الاسلام سید علی اکبر حسینی عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در مورد تعریف غیبت و زشتی آن در اسلام به خبرنگارمهر گفت: غیبت، گفتن عیوب دیگران پشت سر آنها است اگر واقعیت نداشته باشد تهمت است. در گفتمان دینی مقولهای مذمومتر و قبیحتر از تهمت وجود ندارد. کراهت غیبت هم به حدی است که از زنا با محارم بدتر دانسته شده است.
مدیر گروه تفسیر ترتیبی مرکز فرهنگ و معارف قرآن افزود: در سوره حجرات که اخلاقیترین آموزههای قرآن در آن ذکر شده بحث اخوت اسلامی را پیش میکشد که نماد اجتماعی اسلام است. توصیه به اصلاح بین اخوین میشود برادر و خواهر دینی به واسطهای که هیچ فاصلهای بین آنها نباشد.
حسینی تصریح کرد: تمسخر دیگران، دادن القاب زشت به یکدیگر، تحقیر و حقارت یکدیگر، ظن و گمان بد، جستجوها و کنجکاویهای غیر ضروری و بی مورد همگی از آسیبهای اخوت اسلامی که آرمان اسلام است میباشند و همگی از غیبت و یا در غیبت مطرح میشوند. زشتی این اعمال و جلوگیری از این رذایل در سوره حجرات آمده است.
وی در مورد دلایل عادت زشت غیبت در مردم هم گفت: وقتی کسی مورد غیبت قرار میگیرد شأن و منزلت و خاستگاه و پایگاه اجتماعیاش زیر سؤال میرود. به طور کلی غیبت هویت اجتماعی افراد را ساقط میکند و باعث محروم شدن افراد از پایگاه اجتماعی خودشان میشود.
مدیر گروه تفسیر ترتیبی مرکز فرهنگ و معارف قرآن یادآورشد: نا آگاهی ما ازپیامدها و آسیب ها دلیل غیبت کردن ماست. اینکه امروزه در روانشناسی مردم از آسیبهای روانشناختی فردی و اجتماعیای که روانشناسان عنوان کردهاند دوری میکنند اما از آسیبهای دینی که قرآن بیان کرده پرهیز نمیکنند. غیبت یک اپیدمی در جامعه ما شده است و عمق و فراگیری آن به حدی است که اگر کسی غیبت نکند او را آدمی هالو و ساده میپندارند. قبح گناهان در اثر فراگیری آن نزد مردم از بین میرود.
این محقق و پژوهشگر علوم و معارف اسلامی عنوان کرد: وسوسه شیطان و نبود ایمان قوی از دلایل دیگر غیبت کردن است. کم شدن دل نگرانیها از غیبت کردن و گناهان کبیره دیگر دلیل دیگر رواج آنها است. به طور کلی ما قرآن را در سبک زندگی خود وارد نکردهایم و محرومیت ما از درک عمق و ژرف قرآن دلیل اصلی گناهان ما از جمله غیبت کردن است.
مدیر گروه تفسیر ترتیبی مرکز فرهنگ و معارف قرآن درمورد راهکار اصلاح عادت بد غیبت در مردم هم تصریح کرد: گفتمان اخلاقی جدی و مورد تأمل راهکار اصلاح غیبت کردن و گناهان دیگر است. اگر به اخلاق توجه نکنیم و تحلیل عمیقی و گستردهای از مفاهیم آن نداشته باشیم در حوزههای دیگر فرهنگی هم دچار آسیب میشویم. نباید اخلاق را به بهانه سیاست قربانی کرد. باید گفتمان اخلاق عملی و نظری و مهارتی در جامعه سامان بگیرد. متأسفانه مدیریت اخلاق در کشور ما بی متولی است.
نظر شما